Marnixenjeannet

13 oktober

Feest!

Wat een feestdag gisteren. Woensdag voor de volwassenen en gisteren voor de kinderen. Wat viel er dan te vieren. De eerste (eigenlijk de laatste al) paal werd de grond ingeslagen. De fundering voor ons nieuwe kerkgebouw wordt gelegd. En dat is zeker wel een feestje waard. We wonen nu al weer bijna 12 jaar in Vathorst en hebben heel wat zondagen met stoelen gesleept en zaterdagen van alles opgebouwd. Tassen voor de kinderbijbelclubs gesjouwd naar de juiste ruimte en we hebben op heel veel verschillende locaties God geloofd en geprezen. En dat ging allemaal prima, maar een eigen gebouw is ook wel zo prettig. Een bijzonder gebouw, waarin zorg, omzien naar elkaar centraal komt te staan. Het is niet alleen een kerkgebouw, maar er komen ook voorzieningen in voor ouderen, gehandicapten en een kinderdagverblijf. Dus we hadden grote reden om met elkaar een feestje te vieren. Bij onze huidige kerklocatie kon er lekker gesprongen worden op een springkussen, geschminkt, poffertjes werden gegeten en om het feestelijk af te sluiten lieten we ballonnen de lucht in gaan. Woensdag werd dat gedaan met van die wensballonnen, dat verliep niet helemaal vlekkeloos, met de kinderen is er voor wt veiligers gekozen. Wat mooi, precies op het juiste moment trok de mist weg en kleurden de ballonnen echt prachtig tegen de blauwe lucht.

We zijn God dankbaar!

6 oktober

Zwemmen

Fietsen kan jens supergoed, en hardlopen gaat hem ook goed af. Een triatlon zit er niet in, want tja dan moet je ook zwemmen. Hij zit nu ruim een half jaar op zwemles en blijft een beetje hangen. De beenslag gaat goed, de armslag ook, maar zonder hulpmiddelen zakt hij onder water. Marnix en ook vriend Marnix dachten ook wel even dat ze een triatlon konden doen. Hardlopen en fietsen kunnen ze prima. Dat zwemmen moet vast niet zo moeilijk zijn. Maar dat viel ze beiden echt vies tegen. En Jens gaat natuurlijk elke keer braaf naar zwemles en doet goed mee, maar je ziet hem martelen. Vorige week moest hij de borstcrawl doen. Via een tv-scherm kan ik meekijken. Ik zag hem hulpeloos kijken naar de badmeester. Eigenlijk is het best een komisch gezicht om te zien. In plaats van dat hij als een plank in het water ligt, is hij net een lange paal. Gelukkig zag de badmeester ook dat Jens graag wil, maar dat het hem niet lukt. Vandaag kunnen we rustig aan doen en hoeven we niet te haasten uit school om op tijd in Nijkerk in zwembad te liggen. Vandaag krijgt Jens privéles en hopen ze hem op een rustig moment verder te helpen, zodat hij ook ooit zijn diploma haalt. 

6 oktober

Morgen mag Yinthe weer naar de peuterschool. Er worden regelmatig foto's gemaakt. Op een speciale inlogpagina kunnen wij als ouders zien wat er gedaan is op de peuterschool. Even een paar foto's van Yinthe haar 1e schooldag.

4 oktober

Powerrrrrr!

Vandaag mijn 2e rondje met Jens gedaan. 4 x 2 minuten hardlopen en vervolgens 3 minuten wandelen. Het ging best goed, maar die schoenen.... daar zit ook niks geen demping onder. Vervolgens liepen we naar huis en hebben we nog over ongeveer 100 meter flink liepen zweten. We pakten steeds elke lantaarnpaal als punt. Van paal tot paal heel hard en dan weer van paal tot paal rustig hardlopen en an weer heel hard. Jens heeft het me niet gemakkelijk gemaakt hoor. Wat een power zit daar in. Ik moest echt flink aan de bak om hem bij te houden. Thuis gekomen toch maar even met Marnix gehad over de schoenen. Het waren schoenen van nog geen 15 euro. We moesten nog even een armlampje halen voor mij bij de sportzaak, dus toch ook maar even gekeken voor betere schoenen. De andere kan hij dan voor school bij gym gebruiken, die oude zijn hem toch te klein. Hij heeft echte hardloopschoenen gepast (gelukkig zijn ze voor de kleintjes lang niet zo duur als voor volwassenen) en je hoort al gelijk verschil. Thuis wilde hij ze gelijk aan en heeft nog flink wat rondjes gerend. Heerlijk hoor om op zaterdag even qualitime met Jens te hebben en tegelijkertijd ook nog wat calorietjes verbrand. Toch heel wat leuker dan om aan zo'n voetbalveld te staan. Dat is iets waar Jens dus eigenlijk niets mee heeft en stiekem treuren wij daar ook niet om. 

3 oktober

Gisteravond heerlijk met mijn vriendin naar de film geweest. Ik zou niet weten wanneer de laatste keer was dat ik een bioscoop bezocht. We gingen naar een dorsvloer vol confetti. Dit boek hadden we beide ook gelezen en we waren dus benieuwd naar de film. De film is een goede verfilming van het boek. Er wordt een reformatorisch gezin getoond in de jaren 80. Ik vond dat wat ik zag wel aardig herkenbaar. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel blij ben dat ik iets anders geloof. Zij moeten eerst  'iets' meegemaakt hebben, voordat ze kunnen zeggen dat ze in de hemel zijn gekomen. Wat een druk legt dat op mensen, maar dus ook op nabestaanden. Ik was bang dat het misschien wat spottend zou zijn, maar dat vond ik eigenlijk niet zo. En dan na de kerkdienst aan tafel... Jongens wat waren de 3 punten van de preek... Verschrikkelijk vond ik altijd zo'n overhoring. Er werd ook gezamenlijk gezongen, blokfluitje erbij en dat op hele noten. We moesten wel even glimlachen.

Die hele noten, ik ben blij dat wij dat nooit hebben gehad. Wat ik me van vroeger kan herinneren was Johannes de Heer. Mijn vader speelde op het orgel, cijferakoorden uit de bundel van Johannes de Heer. Volgens mij doet hij het nog regelmatig, maar is het orgel vervangen voor een electrische piano. We hoefden echt niet met z'n allen mee te zingen hoor. Ik zag in het ND dat er morgen een cd-presentatie is van Joke Buis. Zij zingt liederen uit deze bundel.

Dus even een stukje jeugdsentiment en speciaal voor pa.

2 oktober

Wat zal ik doen vandaag....

Deze sterke jongedame, die zondag een touwbrug deed alsof het niks was, is naar school. Ze had er zin in. We hadden Jens naar school gebracht en ze zei meteen "Nu mij". Eenmaal in de klas was het heel even spannend, maar ze gedroeg zich flink en heeft niet gehuild. Dat maakte het voor mij natuurlijk ook een stuk makkelijker. En dan heb ik ineens tijd voor mezelf. Even de ontbijtboel opruimen gaat meteen een stuk sneller, de stofzuiger is zo door het huis gehaald en er is nog zat tijd over. Wat zal ik doen... gelukkig verveel ik me niet zo snel. Straks eerst maar even lekker rustig de krant lezen en even lekker naar de markt. Dan zal het vast wel weer tijd zijn om Yinthe op te halen en mocht dat niet zo zijn.... ik kan nog foto's inplakken, heb net gister een nieuw boek uit de bieb gehaald, ik ben ook nog bezig met een poncho voor Yinthe en nog een muts voor haar..... Tijd tekort dus. En wat de stilte in huis betreft. Gisteren heb ik me verwend met de nieuwste cd van Sela, dus...

1 oktober

Vandaag wordt hij overhandigd aan koning Willem Alexander, de bijbel in gewone taal. Ik heb 2 gedeeltes uit deze bijbel gelezen en het leest erg prettig weg. Ideaal om uit voor te lezen. Marnix zei al, o dan kan ik het ook. Marnix is echt geen lezer en struikelt altijd over die lange zinnen. En ik als juffie zeg dat die ook punten en komma's moet lezen. Hij mag vanaf 18 uur aan de consument verkocht worden. Tja, dan zijn alle boekwinkels natuurlijk dicht. Nou, ik krijg hem vanaf tussen 18 en 20 uur persoonlijk thuisbezorgd. Kan ik hem gelijk vanavond tijdens catechisatie gebruiken.

Nieuw bij catechisatie is dat we geen catechismuszondagen uit ons hoofd gaan leren, maar bijbelteksten. Ik dacht, we doen gewoon thuis ook mee. Voor deze week was dat de tekst Johannes 3:16. Ik heb hier een kleurplaat van gemaakt voor Jens en Yinthe. Als ik 's avonds aan tafel het bijbelrooster las wat bij de catechisatiemethode hoort kleurden zij deze tekst mooi in. Voordat we begonnen met lezen en als ik klaar was oefenden we even de tekst. Dus Jens kent nu Johannes 3:16 al behoorlijk uit zijn hoofd. Yinthe zegt ook een paar woordjes mee. Voor komende week leren we genesis 3:15. Ik ben benieuwd hoe hij in 'gewone taal' klinkt. Ik ken hem natuurlijk nog wel uit mijn hoofd, maar dan die vertaling van 1951. 

30 september

Tjonge, deze week al weer nagedacht over Sinterklaas, surprises en gedichten. We kregen de vraag of we weer mee wilden doen. Als familie sta je dan eens op een andere manier stil bij elkaar. De gedichten bij de fam. Dekker zijn meestal een volledig jaaroverzicht. Stil staan bij de familie is goed. Ik vind dan gebed een iets mooiere vorm dan een sinterklaasgedicht. Als ik aan tafel bid voor familie houdt ik het meestal niet te diepzinnig. Jens hoeft niet alles te weten... 's avonds in bed houd ik ook vaak geen eindeloos gebed, ik ben meestal moe genoeg. Wat is hardlopen dan heerlijk en vooral in je eentje. Ik heb laatst een rondje Vathorst (7 km.) gedaan en werkelijk waar de hele familie, ieder voor zich, bij God gebracht. Wat een mooi moment. Ik had de tijd, de rust om dit eens te doen. Ik kon God de moeilijke dingen voorleggen, de gelukkige momenten die Hij geeft. Soms dwaalde ik even af en riep ik mezelf tot de orde en zocht ik in gedachten weer bij wie ik gebleven was. Aangezien ik een redelijke familie heb en Marnix ook was ik natuurlijk wel even bezig. Mijn rondje van 7 km. vloog om. 

27 september

Toppie voor Jens, een echte kanjer. Hij heeft vanmiddag samen met mij les 1 afgelegd van de 5 km. programma. Hij wilde ook zo graag hardlopen. Ons doel is om in ieder geval 1 km. achter elkaar te kunnen hardlopen en dan mag hij volgend jaar meedoen met de vathorstrun. Ons programma van vanmiddag was 8x1 minuut hardlopen en dan 2 minuten wandelen. Jens vond het erg gezellig. Hij deed echt goed zijn best, maar volgens hem werden de stukjes hardlopen wel steeds iets langer. Haha.  We doen het rustig aan, en bouwen het langzaam op. 

25 september

Lieve Yinthe,

nog een week en dan ga je naar de peuterspeelzaal. Aan de ene kant vind ik het natuurlijk best lekker, maar aan de andere kant... wat zal ik je missen. Want neem nou zo'n dag als vandaag, wat ben je een leukerd. Ok, 's ochtends niet. Je hebt nogal last van een ochtendhumeur. Dat heb je denk ik van je vader. Je broer en ik hebben daar totaal geen last van. Het kan zomaar zijn dat je totdat Jens naar school is loopt te jammeren om niks. Behalve vandaag. Na het ontbijt, wat dus weer een hoop gejammer was, zei ik: "Kom, Yinthe, je mag je nieuwe rokje aan". En daar kwam een lach op je gezicht en was je weer het vrolijke meisje. Wat was je snel aangekleed en vol trots liet je je rokje aan pappa zien. Ïk ben een prinsjesje", zeg je. Nadat Jens naar school gebracht was gingen we naar de tandarts. Hele praatjes had je in de auto, ik vind je gekwebbel altijd zo gezellig. ik zei dat we na de tandarts nog even naar de Albert Hein gingen. "Ikke niet inne kajjetje, ik kan zelf lopen." Hele volzinnen komen er uit dat mondje. Ook gingen we nog even naar de schoenenwinkel en heb je nieuwe laarsjes gekregen. Toen we thuis kwamen was pappa er ook nog en mocht je naar zolder ze aan pappa laten zien. Ik hoor dat je intens verdrietig bent. Pappa heeft je weggestuurd, want hij is aan het werk en hij heeft niet eens naar je laarsjes gekeken. Gelukkig kwam ik je helpen en heeft pappa toch gekeken. Je helpt me de hele dag door. Je doet de was voor mij in de wasmand en in de wasmachine en ondertussen kwebbel je er vrolijk op los. "Ik, mamma, helpen, ik lukt het wel." Je helpt me met sinaasappels persen voor in mijn smoothie. Er komt post, er zit een kaartje bij. "O, opa en oma. Mam, mag ik naar opa toe". "Nee, dat kan niet." "Please" Ondertussen glimlach ik weer om deze taal. Je doet soms zo groot. "Mam, mag ik visie kijken?""Ja hoor, dat mag wel." "Yes!" klinkt er dan uit je mond. Bij school botst er een jongen tegen me op. Heel zachtjes maar. En jij, kijkt me met de liefset blik aan. "Mamma, kusje?" Ach, dan smelt ik.

En dan aan het eind van de middag komt ook nog een postbode allemaal leuke kleuren voor je brengen. Na het avondeten mag je passen. Het is heel wat, maar je wil alles graag aan iedereen laten zien, dus alles moet gepast. Maat 104 alweer. Je bent zo anders dan je broer, jij bent echt op en top een meisje. Wat is Gods schepping toch bijzonder. Jullie zijn zo uniek. Lieve meid. Je mag zijn wie je bent. Ik leer om kalm te blijven tijdens je boze buien. Ik geniet van je gezelligheid. Ik lach met je mee, want je hebt zo'n aanstekelijk lachje en samen kletsen we wat af. Lieve Yinthe, ik ben er trots op dat jij mijn dochter bent. 

25 september

In Yinthe haar mandje met haarspulletjes ligt een haarband die ik eigenlijk nooit gebruik. Als ik die nu eens ga pimpen, dacht ik. Dus tussen de bedrijven door ben ik steeds even naar boven geslopen en heb dit in elkaar gezet. Tegen de kids zeg ik gewoon: "Ik ben even met de was bezig."

Het zou alleen nog mooier geweest zijn als ons fototoestel ook meewerkte. Ik kan nu een foto maken, vervolgens is de accu leeg. Moet ik mijn camera uitzetten, weer aan doen, weer uit doen en dan nog een keer aan doen en na lang scherpstellen kan ik een volgende foto maken. Tja, en een meisje van 2,5 heeft daar natuurlijk het geduld niet voor. Ze heeft tussendoor al 20 keer heel lief naar me zitten lachen, alleen net niet als de camera zover is om een foto te kunnen maken. Dus let maar vooral even op de haarband...

24 september

Catechisatie

Vanavond begin ik aan alweer mijn 5e seizoen catechisatie. Elk jaar is het toch even spannend, wat voor groep zit straks in mijn huiskamer? Volgens de organisator krijg ik dit seizoen een makkelijke groep. Een groep wat mee wil doen. Ik heb 2x een seizoen gedraaid met een 4ejaarsgroep en 2x met een 5ejaarsgroep. Dit seizoen krijg ik een 3ejaarsgroep, dus even afwachten wat dat weer voor een leeftijd is. Ook nieuw dit jaar is de methode. We gaan werken met de methode uit Winsum. Dit is een methode waarbij vereniging en catechisatie zijn samengevoegd. Dat ligt bij ons nog in onderzoek. Wel biedt deze methode genoeg handvatten om een goede catechisatieles te geven. 

24 september

Engels op de basisschool

Sinds dit schooljaar hebben ze op de basisschool van Jens een nieuwe methode engels. Vanaf dit jaar krijgen ook kleuters engels. Jens vindt het bere interessant, want hij denk dat hij nu ook met Patrick (zijn oom) kan praten. Zo kreeg ik in de 1e schoolweek de vraag "Weet je ook wat fiet is?" Tenminste zoiets verstond ik. Ik had geen idee waar hij het over had. "Mam, fiet is voet." O, ja. Gisteren zij Jens. Mam, wij hebben een family. Ja, dat klopt. Aan tafel roept Jens Yinthe, hé sister. Ben ik druk aan het afruimen. Zegt Jens steeds 'modder, modder, moooddderrrr. Ik reageer niet. "Mam, ik roep je hoor!" O ja, mother.... 

17 september

Lekker eten

Sinds ik het boek de voedselzandloper heb gelezen ben ik me eens wat meer met voeding bezig gaan houden. Elke ochtend overnight oats, nagenoeg geen brood meer. Ik heb zelfs dit weekend voor het eerst een speltbrood gebakken. Binnenkort ga ik naar een lezing over gezonde voeding, geen e-nummers. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel makkelijk vind hoor, even mijn zakje kruidenmix voor de nasi of de spaghetti, lasagne, e.d. Met kinderen om je heen werkt dit prima, want je bent zo klaar. Toch probeer ik wel geregeld in de week iets meer aandacht aan het eten te besteden. Daarbij ben ik dol op de website www.uitpaulineskeuken.nl Ik heb deze website al wel eens vaker genoemd en er is trouwens ook een app van. Kan heel handig zijn in de keuken. Gisteren en vandaag heb ik weer 2 heerlijke gerechten van haar uitgeprobeerd. Gisteravond aten we een couscoussalade met tuinbonen. Tuinbonen, dat had ik eerlijk gezegd nog nooit klaargemaakt en dus nog nooit gekocht. Als ik tegen Marnix zou zeggen, we eten tuinbonen... dan zou zijn gezicht denk ik al groen uitslaan.

Och, heerlijk was het. Ik had nog aardig wat over voor Marnix, maar hij heeft de schaal helemaal leeggegeten. En de kids, die houden niet van groen. Ik ga geen strijd aan hierover. Zij aten de couscous met de gerookte kipfilet en een handje gewelde rozijnen erdoor. Yinthe, heeft haar bord letterlijk uitgelikt. Alleen vind ik nu nog kleine korreltjes couscous buiten. 

Het is nog zulk lekker weer en zo lang het kan eten we nog heerlijk buiten. Vanavond stond er op het menu iets uit het programma fast en fresh. Nou fast was het. Dat stelde weinig voor, maar we hebben een heerlijke pasta met muntpesto gegeten. Dit keer dus pasta zonder pakjes en zakjes. Ik heb het trouwens gewoon met mie gemaakt (stond nog in de kast). En de kids, die aten gewoon kale mie met parmezaanse kaas. 

Voor dit weekend ga ik weer een nieuw bakgerecht uitproberen. Ik verklap het nog niet, want dat is voor 2 lieve bloglezers. 

15 september 

kleintjes worden groot...

Inmiddels zijn we 5 jaar verder. "Mam, wanneer mag ik alleen naar school?' Och lieve help, ja krijgen we ineens dit soort vragen. "Daar moet ik even over nadenken". We wonen natuurlijk dicht bij school. Jens mag gerust alleen naar school als er geen school is, gaat hij op het plein spelen. Tja, waarom niet alleen naar school. Ineens weet ik het. "Jens, we spreken af dat je op de dagen dat je tussen de middag thuis eet, dat je dan alleen naar huis mag." Als straks Yinthe naar de peuterwerkplaats gaat is ze een kwartier eerder klaar dan Jens en hoef ik dan niet op Jens te wachten. Dus eigenlijk is het ook wel handig. Vandaag gaat hij het voor het eerst proberen. Stiekem wil ik eigenlijk wel even meekijken. Ik ga zo maar even buiten staan of hij er wel aan komt. 

14 september

Efteling

Vorige week zaterdag zaten we in ponypark Slagharen met de familie. We hadden ook nog vrijkaartjes voor de Efteling die we nog moesten besteden. Gisteren hadden we sinds tijden weer een vrije zaterdag en het was ook nog eens prima weer. Alweer naar een pretpark, er liggen thuis nog genoeg klusjes, dat gras is nog steeds niet gemaaid. Maar ja, het is toch ook wel lekker om mooi weer te hebben tijdens een pretpark bezoek. Dus waarom ook niet. De kids hebben er vast geen moeite mee om 2 weekenden achter elkaar naar een pretpark te gaan. En de Efteling, daar ne ik werkelijk waar nog nooit geweest. En ja, we kennen natuurlijk allemaal wel holle bolle gijs, ezeltje strekje, en de kinderen zijn opgegroeid met de sprookjesboom en joki en jet, dus toch leuk om dit nu eens in het echt te zien. We hebben genoten van alle sprookjes, de droomvlucht, het volk van laaf en de spectaculaire attracties. Pfff, petje af voor Jens die echt overal wel in durfde. Ok, de python, was het enige dat hij niet durfde. Zelfs Yinthe mocht in een bobslee baan en daar is dat treintje in het ponypark eigenlijk nog niks bij... Je had haar moeten zien, ze lachte erover en aan het eind was het 'nog een keer?' Maar ja, dat gaat niet, want de wachtrijen waren over het algemeen toch zo'n 20 minuutjes. Even wat foto's...

14 september

Knipjes en Clipjes

Donderdagavond ben ik er eens voor gaan zitten. Ach vrijdagmiddag maakte ik er tussen de bedrijven door ook nog twee. Ik kreeg nl. een mailtje van iemand of ze ook iets kon bestellen. Ik heb dus even een heel klein voorraadje gemaakt. Even weer wat foto's van de knipjes en clipjes.

10 september

19 uur - de kids liggen in bed. Snel naar zolder, naar mijn hobbykamer, het kan vast nog net even. 

19.30 uur - Gelukt! en nu alles even op orde maken, voordat de mensen binnedruppelen voor de vergadering.

En dit is het resultaat van weer een haarclip...

9 september

Tjonge, de dagen vliegen voorbij sinds de school weer is begonnen. O ja, dat was daarvoor eigenlijk ook al zo. Jens geniet van zijn nieuwe klas. Yinthe geniet ervan dat er weer aandacht voor haar is en dat ze niets hoeft te delen met Jens. En ik wil zo graag wat meer doen aan mijn nieuwe hobby het maken van haarspeldjes. Maar wanneer???? Vanmorgen kwam er iemand van de kerk om dingen te regelen, vanavond zit mijn huis weer vol en gaan we vergaderen over de kinderbijbelclubs en morgen heb ik een bespreking staan met iemand voor catechisatie. Pfff, soms is het wel veel en dan mag ik blij zijn dat catechisatie nog niet eens begonnen is. Nog een maandje en dan gaat Yinthe naar de peuterschool, even weer wat extra tijd voor mezelf. 

In ieder geval zijn de eerste speldjes af en heb ik mijn nichtje Tessa er al blij mee kunnen maken. Maar ja, mijn hoofd zit nog zo vol andere leuke combinaties, morgenavond maar eens tijd voor vrij plannen...

31 augustus

Nog meer vakantiefoto's...

We hadden dit jaar misschien niet het mooiste weer, maar op de berenkuil kun je je prima vermaken en ook bij slecht weer. 's Morgens kun je om half 10 lekker naar miniberentijd en luisteren naar een verhaal en daarna lekker knutselen.

Ach en tussen de buien door konden we een prachtige route wandelen op de camping, aangegeven met berenpootjes en ondertussen leerden we van alles over de natuur. Ach en kijk ze nu lopen, dit moesten we toch echt vast leggen.... en nee, dit is niet een afgesproken foto, zo zijn mijn kids nu eenmaal, dol op elkaar.

En om 19 uur, dan hebben we natuurlijk berenpret. Jens schreeuwt uit volle borst mee, Yinthe zingt vrolijk mee en als je op bezoek bent, dan moet je dus ook meedoen. En tot op de dag van vandaag worden de liedjes gezongen. En na berenpret, dan gaan we naar bed!

29 augustus

De laatste vakantiedag

Wat ging deze vakantie snel. Ook bij thuiskomst is Jens heerlijk verder gaan werken aan zijn legoproject, daar had je geen kind aan. Yinthe hobbelt er lekker tussendoor en de dagen vliegen om. Deze week werd ik ook geïnspireerd door iemand. Heerlijk om eens na te denken om een nieuwe hobby op te gaan pakken. De hobby heeft alles te maken met de foto hierboven. Het zelf maken van haarspelden. Heerlijk om na te denken over kleuren, strikjes, lintjes en kraaltjes.

24 augustus

Mijn beste vriend

Als ik naar de camping ga, dan ga ik weer met Tira en Giovanni spelen, (zijn vriendinnetje en vriendje van vorg jaar). Maar Jens, we weten helemaal niet of ze er wel zijn. We reden nog maar net de camping of we zagen Tira al, alleen stond ze dit jaar op een ander veld. Op de laatste dag hebben ze heerlijk met elkaar gespeeld. Na een week zagen we ook Giovanni, maar ook hij stond op een ander veld. Ze hebben een paar keer een balletje getrapt. Naast ons stonden 2 jongens van 6 en 8. Uiteindelijk hebben die drie elkaar gevonden. Met zijn drieën gingen ze samen naar berenpret, en zaten ze bij elkaar. Marnix, Yinthe en ik wilden een keer dicht bij hen in de buurt zitten, maar dat was blijkbaar niet stoer genoeg. Jens vond dat we niet zo dicht bij hen moesten zitten, haha. (Berenpret, ja dat moet je meemaken, valt eigenlijk niet uit te leggen, maar om 19 uur denken we hier nog regelmatig aan...)

Ik heb een nieuwe beste vriend zei Jens op een dag. "Dat is Yinthe". Ja, was ze vorig jaar nog een schattig klein meisje, dat is ze nu niet meer. Ok, ze ziet er misschien schattig uit, met haar mooie gevlochten haartjes, maar vergis je niet hoor... Ze weet precies wat ze wil en staat haar mannetje wel. Een prima speelkameraadje voor Jens dus, en inderdaad die twee kunnen heerlijk samen spelen. Samen hebben ze de grootste lol. 

24 augustus

Lang leve de berenkuil!

We hebben een heerlijke vakantie gehad, maar het grootste gedeelte van de vakantie hadden we niet echt topweer. Vanaf zondag de 17e werd het ook gewoonweg koud. We hebben ons prima vermaakt. Nog wat bezoekjes gebracht, gewoon even lekker geshopt en alvast winterjassen aangeschaft. Jens wilde hem gelijk wel aan. Gelukkig hadden we een gaskachel en konden we als we uit ons bed stapten even op temperatuur komen en 's avonds hebben we heerlijk in de voortent gezeten. Ik ben alle foto's aan het importeren en zie dat we toch echt ook zonnig en warm weer hebben gehad. Je zou het bijna vergeten. Ik ga maar snel verder kijken en nog even nagenieten van onze vakantie. Bij deze alvast 2 foto's van 2 genietende kinderen op de berenkuil.

22 augustus

Compliment van de dag!

We zijn weer terug van een paar heerlijke weken in Drenthe. We hadden het wel graag iets warmer willen hebben en iets minder nat, maar we hebben veel leuke dingen gedaan. Foto's volgen uiteraard. Daar ben ik nog niet aan toe gekomen.

Deze dagen samen thuis, zijn ook wel lekker om even wat regeldingetjes te doen. Ik had al een kortingsbon klaargelegd van runners world. Na ruim 800 km. in 2 jaar tijd op mijn hardloopschoenen gelopen te hebben zijn mijn zolen wel versleten. Toch leuk zo'n holrloge die alles van je bijhoudt. 800 km. dat klinkt veel, maar het is toch echt zo. Dus vanmorgen met kortingsbon en mijn oude schoenen naar de winkel gegaan.

"Goedemorgen, ik ben op zoek naar nieuwe hardloopschoenen en heb mijn oude schoenen meegenomen." Ik geef de schoenen aan de verkoopster en zij bekijkt ze eens grondig. "Je bent zeker ook afgevallen, want dit zijn schoenen voor een zwaardere loper en zo zie je er niet uit." 

Kijk dat is nu eens een goed begin van de dag. Ik heb verschillende schoenen aangehad, maar blijf bij brooks. Wel een hele andere schoen dan degene die ik had, een heel stuk lichter. Bij de kassa kon mijn dag al helemaal niet meer stuk, ik kreeg ruim 50 euro korting! Waarom snap ik ook nog niet helemaal, maar daar ben ik voor de zekerheid maar verder niet op in gegaan. Vanmiddag samen met Jens al een rondje gedaan. Hij wilde zo graag met mee, maar ja ik loop het liefst 's avonds, dan kan ik gewoon sneller. Nou ik heb heerlijk gelopen en ook nog eens in een voor mij prima tempo. Jens wilde ook wel mee hardlopen, maar ik vond dat hij maar moest gaan fietsen. Jens heeft wel eerst even een blokje om de straat gerend... hij wilde ook wel hardloopschoenen. Maar ja, hij wil ook wel een racefiets!

1 augustus

lego, lego en nog eens lego

In Jens zijn portfolio stond dat Jens veel van bouwen en nabouwen houdt. Dat klopt, dacht ik. Vooral met lego zie je dat hij het heerlijk vindt om in de boekjes te kijken, te passen en te meten of dit het juiste blokje is. Lego, hij heeft zoveel, maar laat het links liggen. Als hij lego krijgt is hij dolgelukkig en gaat meteen aan de slag en als het project gemaakt is gaat hij heerlijk spelen. We hebben een hele tijd geleden alles op kleur gesorteerd, zodat het niet één grote berg is, maar hij bouwt niets meer. Al denkend kwam ik tot de oplossing. Als we nu alles eens opnieuw gaan bouwen. Is een bouwwerk af en er is mee gespeeld en het moet weer opgeruimd, dan stoppen we alles inclusief het boekje in een hersluitbaar zakje. Aangezien deze week heel wat kinderen uit de straat op vakantie zijn had Jens een missie. Hij is de hele week druk bezig geweest. Wat een zoekwerk. Woensdagavond hebben Marnix en ik samen van 2 bouwwerken alle blokjes bij elkaar gezocht. Pff, wat een klus (bijna 3 uur lang alleen maar aan het zoeken geweest), we snappen echt wel dat voor Jens daar de lol zo af is. Donderdag is hij druk aan het werk gegaan om deze 2 bouwwerken te maken en ons idee werkte. Hij vnd het heerlijk. We hebben nu al 7 projectjes klaar, maar we zijn er nog lang niet. Dus ook na de vakantie hebben we genoeg te doen. En daarna is het voor Jens een kwestie van een zakje kiezen, omkiepen, boekje openslaan, lekker bouwen en daarna heerlijk spelen.  

27 juli

stil?

Ik werd deze week door mijn vader gebeld, het is zo stil aan de overkant en zeker op mijn weblog. Allereerst moet ik zeggen dat die keelonsteking mij echt vies tegen viel. Mijn energie flink gedaald, zelfs mijn groene smoothies hielpen niet... Ik vond toch echt dat ik mijn hardloopschoenen moest aantrekken, maar o dat viel zo vies tegen. Waar ik voor mijn ziekte nog even 7 km. in 44 minuten aantikte (waar ik best trots op was), was een half uur echt al zo ver. Deze week heb ik maar tegen me zelf gezegd, niks geen records. Gewoon lekker rustig aan. Dus eind van de week een run van 40 minuten gedaan en het was weer heerlijk. Zeker nog niet op het oude niveau, maar het was ondanks dat dus echt heerlijk.

Stil? vorige week zaten we nog volop in een schoolweek en moest er schoongemaakt worden, speelgoed mee naar huis en flink poetsen en toen was daar ook voor ons eindelijk de laatste schooldag, donderdag 17 juli. De hele ochtend waren Yinthe en ik aanwezig om te helpen. Jens mocht verkleed en wilde graag als piraat (hij had net de dag ervoor een piratenfeestje gehad), dus prinses Yinthe deed ook vrolijk mee.

Stil?  Ja, stil was ik. Zit je 's ochtends nog vrolijk op school een feestje te vieren. 's middags zit je in de tuin in Deventer met de jarige Leah en dan hoor je ineens het nieuws. Een verschrikkelijke vliegtuigramp. De dag ervoor vlogen zwager Geerten en schoonzus Ariene nog dezelfde route, maar dan vanuit Maleisië. De hele verdere week volgden we het nieuws op de voet. Wat een beelden. Eén van de slachtoffers heette Jinte, dat maakte het voor Jens wat concreter. Misschien was dat ook wel zo'n schattig meisje, zei hij. Samen keken we op tv naar de vliegtuigen die aankwamen en waren we een minuut stil. We zagen een kist uit het vliegtuig komen. Jens vroeg nog, misschien zit daar Jinte wel in? Ja, lieverd misschien wel. Ik vond het voor een 5 jarig jongetje wel genoeg. Ik zei er komen nog veel meer kisten, we hebben er nu één gezien, ik doe nu de tv uit. Ok, dan ga ik lekker zwemmen. Dat leek me een beter idee. Marnix was ondertussen in Eindhoven op kantoor en heeft nog op een viaduct gestaan aan de A2. Ook hij was diep onder de indruk.

Stil? In huis misschien wel, maar buiten niet. Met dit prachtige weer en de vakantie werd het zwembad opgezet. En laten de buren naast ons nu een mega zwembad hebben gekocht. Zelfs met 2 tuinslangen (die van ons en die van hen) duurdt het nog een hele tijd voordat dat bad gevuld is, maar met name Jens heeft er van genoten. De hele straat wilde wel mee doen. Jens mocht, want tja, ons water zat erin. Wat was hij daar trots op. Dus op de ene oprit het grote bad en er gelijk naast (op onze oprit) ons eigen bad. Yinthe moet natuurlijk ook wat te doen hebben. 

Stil? Terwijl ik normaal 's avonds wel tijd heb om wat te bloggen zijn we nu druk op zolder aan het werk. Inmiddels zijn 3 van die 4 kamers helemaal klaar. Op de laatste kamer moeten we nog 1 keer een plafond witten en dan kunnen we alles weer herinrichten. En dan wordt het wel eens tijd om op vakantie te gaan.

Stil? Ach met dit mooie weer gaan we af en toe ook lekker even weg en genieten we van het water op een strandje in het Naarderbos en in het zwembad in Nijkerk. 

Stil? Mijn camera moest nodig geleegd voor de vakantie en ik kon weer bij mijn netwerkschijf, dus pa, ik heb niet stil gezeten vanavond...

10 juli

Na dagen van ziek zijn, nauwelijks kunnen eten en amper kunnen praten knappen we langzaamaan weer op. Vandaag waagde ik me dus maar weer in de AH. En zeg nu zelf, met Yinthe erbij is dat een hoop lol. Bij het allerlaatste pad hebben we altijd zo ons momentje. Ter hoogte van de frisdrank werkt een jongeman met het syndroom van down. Hij geniet vaak even met ons mee (en eigenlijk vind ik dat misschien nog wel het mooist van al). Als ik de melk binnen heb gaat Yinthe altijd langs het ene pad. De jongeman met het syndroom van down stopt half met zijn werk en aanschouwt het geheel. Ik ga langs het andere pad. We zwaaien even naar elkaar en wijs mijn dochter er nog even op dat ze wel rustig moet lopen. Aan het eind van het pad blijf ik staan, kijk om het hoekje en zie Yinthe aan komen lopen. "Goedemorgen, mevrouw, bent u ook boodschappen aan het doen, wat gezellig." Yinthe, ligt volledig in een deuk. De jongeman heeft haar de hele tijd gevolgd en ziet de lol er ook elke keer weer van in. 

1 juli

Eindelijk...

Vandaag moest ik omrijden om bij mijn supermarkt in Vathorst te kunnen komen. Meestal is omrijden niet zo'n pretje, maar nu werd ik er blij van. Want eindelijk, eindelijk zijn ze begonnen! De grond waar onze kerk komt te staan wordt bouwrijp gemaakt. Gisteravond had ik vergadering met een aantal werkgroepen om het komende seizoen een beetje vorm te geven en we zullen in september met elkaar gaan vieren dat de eerste steen gelegd wordt. Het wordt een heel mooi project, met verschillende christelijke instanties. Zichtbaarder kunnen we in de wijk niet zijn, want we zitten tegen het winkelcentrum aan. De bedoeling is eind 2015 opleveren, maar ja, dat is natuurlijk altijd maar de vraag.

26 juni

Mijn schatjes...

... wat ben ik blij met ze en wat kan ik genieten van deze 2 verschillende kinderen. Met de juf van Jens ben ik de laatste tijd veel in gesprek. Het valt haar op dat Jens zo sterk is in wiskunde, maar bijvoorbeeld niet de namen van de vormen kent. Het is net of hij ze moeilijk kan onthouden. Tja, en dat is taal. Jens kan deze vormen prima herkennen, maar al die woorden... en dan komt er ook nog eens bij dat ik dit niet echt met Jens geoefend heb. Daarentegen kent Jens wel veel letters. Ik heb juf gewaarschuwd. Jens kent de letters als symbool, want als ik met hem een simpele hak en plak oefening doe bijvoorbeeld b-oe-k, dan weet hij totaal niet waar ik het over heb. En dan kom je weer bij zijn gehoor. Ja, zegt juf, hij kent de letters maar een zin nazeggen komt hij niet uit. Gelukkig herkennen we echt Marnix erin, hij heeft een groot wiskundig inzicht, maar is echt slecht in taal. Ik heb voor de grap ooit eens een cito leestoets bij hem gedaan en hij haalde groep 8 niveau niet. Ik ben wel blij dat juf ziet wat ik zie...

Maar dan hebben we Yinthe, dol op zingen, van wie zou ze dat nu hebben. Zinnen nazeggen, voor haar geen probleem. Sterker nog, ik word er soms gek van. Ze papegaait me de hele dag na. Ik sta ook wel weer verbaasd hoeveel woorden ze dan al achter elkaar zegt. Vanmiddag onder het brood smeren vertelde ik Jens dat juf en ik zo trots zijn dat hij zoveel letters kent. We gingen een spelletje doen, ik hak en jij plakt. We doen dieren van de boerderij k-i-p. Jens kwam eruit. En nog een woord, en nog één. Hij moet er echt wel even over denken, maar hij vindt het leuk en Yinthe geniet er ook van. Ik doe er nog één k-oe. Jens denk en denkt en Yinthe roept KOE! 

23 jun 

Kunnen wij het maken....

De komende week heb ik 2 mannen over de vloer. Misschien volgende week ook nog wel. We gaan flink verbouwen op zolder. Van 3 kamers gaan we naar 4. Ik krijg een echte waskamer, zodat we op de overloop op zolder weer een zee van ruimte hebben. We krijgen allemaal verlaagde plafonds met bergruimte, waarvan we 1 als hoogslaper kunnen gebruiken. Jens vindt het geweldig, vanmorgen kwam hij bij me, ik heb last van mijn nek en een zeer buikje. Moet ik ook naar school? Hmmm, verdacht. Ja, je moet naar school, maar als je terug komt mag je best even kijken hoor. Ik heb hem vervolgens niet meer over zijn buik gehoord. 

12 juni

Geslaagd

Het was in 2001 toen ik begon als leerkracht in groep 1/2. Eén van de meisjes die toen bij mij in de klas zat woont nu op een steenworp afstand bij mij vandaan. Ze heeft hier zelfs al een paar keer opgepast. Vandaag ben ik tijdens mijn rondje hardlopen even expres langs hun huis gegaan. En ja hoor, daar hing een vlag met tas. Geslaagd voor V6! Super dacht ik en tegelijkertijd dacht ik ook, wat wordt ik oud... want dat kleine kleutertje is allang niet meer zo klein en zal straks op eigen benen in Groningen staan. 

30 mei

Boekentip

Hij staat op 1 in de Eva's zomer top tien en ik heb hem net uit. Dit boek heeft echt diepe indruk op me gemaakt. Het is zo aangrijpend dat ik me ook bijna niet kan voorstellen dat een mens zoveel mee kan maken in een leven. Dit boek is het levensverhaal van Jane Lasonder. Zij maakt veel mee, maar ik ben ook enrom onder de indruk van de wonderen die God kan doen in het leven.

Ik zou zeggen lees het eens.

27 mei

Belijdenis

Afgelopen zondag deden 9 jongeren uit onze kerk belijdenis. Het blijft mooi om te zien hoe die jongens en meisjes van een paar jaar terug nu uitgegroeid zijn tot jong volwassenen. Een aantal heb ik zelf nog catechisatie gegeven. We hadden een prachtige preek van ds. Smit over het doel in je leven. Als je belijdenis doet van je geloof gaat je niet ineens alles meezitten. Je zult ook teleurstelling, moeite, pijn en verdriet ervaren in je leven. Kortom kwam de preek hierop neer :Als je door Jezus geroepen bent, telt maar één ding. Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs. Loop je race met Hem. De wedloop zal niet altijd makkelijk gaan, zoals ik al schreef, maar we mogen weten dat Jezus met ons mee loopt.

We eindigden de preek met een filmpje dat het mooi illustreerde. Tijdens de Olympische spelen van 1992 rende Derek Redmond de race van zijn leven. Het ging mis en hij scheurde zijn hamstring. De man die je daarna in beeld ziet is zijn vader. Even onderin bij het filpmje op youtube klikken, hij kan nl. alleen afgespeeld worden via youtube.

27 mei

Aardappeltjes uit de oven.

Tjonge, ik loop drastisch achter met bloggen. Vanavond ga ik verder. Ik ben aan het eten maken, zo even een salade in elkaar flansen. Vorige week ontdekte ik dat Jens smulde van aardappeltjes uit de oven. Jens en aardappels... wie had dat gedacht, zelfs patat krijgt hij haast niet door zijn keel. Maar deze versie is dus zeker de moeite waard om te delen. Ook wij zijn geen aardappeleters, maar dit is en makkelijk en ook nog eens erg lekker. Voor het recept klik hier.

22 mei

Wat een teleurstelling...

Ik ontdekte samen met Jens op de oprit een kleine rups. Hij werd helemaal enthousiast. Op school werkt hij over alles wat vliegt en momenteel gaat het met name over vliegende insecten en aangezien een rups een vlinder wordt.... "Mam, mag ik die mee naar school, pak iets." Ondertussen komt Yinthe er ook bij en we wijzen haar op deze rups. "Mam, mag het, waar doen we hem in". Ik zit ondertussen na te denken en begrijp ook wel dat dit voor Jens heel belangrijk is, maar hoe houd ik die rups dan tot morgen levend... dit soort dingen ligt meer in Marnix zijn straatje en laat die vandaag zijn afscheidsfeestje bij Agrifirm hebben.... terwijl ik me afvraag of ik nog ergens een potje o.i.d. heb komt de rups op Yinthe af. Ze bedenkt zich niet, tilt haar voet op en trapt deze rups keihard dood. Ik kom werkelijk waar niet meer bij van het lachen, maar Jens vindt het niet zo grappig.

21 mei

huisarrest

Yinthe, ze geniet van het buiten zijn. De kinderen in de straat vinden haar leuk, lief, schattig. Yinthe gaat graag de straat op. Nu wonen we aan een doodlopende weg en is er niet heel veel gevaar. Het gevaar zit hem met name in Yinthe zelf. Ze gaat heerlijk op verkenningstocht. Als Yinthe buiten speelt zorg ik dat ik niet zo heel veel aan huishouden hoef te doen. Het liefst duik ik met een boek in de tuin, mocht ik in huis zijn dan laat ik de deur open. Ik kijk regelmatig even of ze er nog is. Als er voldoende kinderen op straat zijn dan blijft ze daar wel in de buurt. Laatst was ik haar kwijt. Zoeken, zoeken, bleek ze bij de kinderboerderij te zijn en daar liep ze samen met heel veel andere kids uit de straat. Ach ja, zij snapt ook nog niet dat het handig is om mij eerst even in te lichten. Het liefst laat ik haar 's morgens binnen, er is dan geen kind op straat. Wat Yinthe betreft maakt het haar niet uit. Zij is toch echt het liefst buiten. Als ik haar niet meer zie, roep ik haar en dan hoor ik als ik geluk heb 'hier mamma'. Ik kan wel tegen haar zeggen dat ze in de straat moet blijven, maar een kind van net 2 jaar snapt dat nog niet echt. Gisteren maakte ze het zo bont dat we haar vandaag verplicht in de tuin hielden. Gisteren waren we haar kwijt, inmiddels stroomde de regen uit de lucht. Er was geen kind op straat, dus Marnix en ik zijn allebei maar gaan zoeken en roepen. Zit ze bij de kikkerplas.... daar had ze toch 2 kinderen gevonden die aan het vissen waren. Wat was ze boos vandaag, haar eerste huisarrest... geen idee of ze ook maar iets geleerd heeft, vast niet. Uiteindelijk heeft ze zich erbij neergeled en heeft ze heerlijk in de tuin gespeeld.  

21 mei

Vanmiddag kwam de 8 jaar oude dochter van een vriendin spelen. Ik heb me ook even lekker uit kunnen leven met mijn nieuwe hobby. Vanmorgen had ik bij Yinthe al de watervaltwist geprobeerd. Erg makkelijk. Vanmiddag dus bij Myrthe, heerlijk zulke lange haren...

Als je ook de watervaltwist wilt leren. Klik dan even op de foto.

18 mei

Met dit weer moet Yinthe toch echt wat luchtigere schoenen hebben. Dus gisteren in alle drukte toch even met de kids op pad. De schoenmaker vond dat ze wel echte platvoeten had en heb dus in ieder geval een paar prachtige goede ballerina's gekocht. Maar ja, hier mag ze niet van mij mee op de loopfiets of spelen in de natuurspeelplaats. Dus een paar crocjes en nog een teenslippertje er bij gekocht. Die crocjes, vond ik altijd zo lelijk. Yinthe heeft ze vorig jaar ook gehad en die bevielen uitstekend. En gister heeft ze heerlijk gespeeld met die dingen, crossen op haar loopfiets. Ze moest van mij een middagdutje doen, zeker omdat er ook nog feestvisite kwam. Ze brulde moord en brand, want ze wilde met haar crocjes in bed. Ik had weinig behoefte aan een strijd met deze dame, want die zou ik toch verliezen. Crocjes aangedaan, weer neergelegd in bed en ik heb haar niet meer gehoord, ze heeft heerlijk geslapen. 

18 mei

34 jaar!

Vrijdag 16 mei, op tijd de wekker gezet. Jens vond het wel een beetje gek dat hij op mijn verjaardag naar school moest. Dus we hebben er even voor gezorgd dat er genoeg tijd was voor de cadeau's, want ik ben nogal verwend. Een zonnebril op sterkte. Nu heb ik ook eindelijk eens een wat modieuzere bril en laat die gelijk goed van pas komen. Had ik het vorig weekend nog erg koud en bijna behoefte aan mijn winterjas, dit weekend is weer het tegenovergestelde. Ik heb 2 mapjes met opwekking voor kids gekregen, heerlijk om weer bij de piano te gaan zingen, jammer genoeg nog geen tijd voor gehad. En prachtige nieuwe kinderbijbel, vers van de pers, want hij werd op mijn verjaardag gepresenteerd. Mocht je nog op zoek zijn naar een nieuwe kinderbijbel. Het boek 'Luister maar'van Arie van der Veer en Ellen Laninga is echt een aanrader. Toen dacht ik dat ik er wel was. Maar Marnix had nog een verrassing. Hij had dit samen met de buurvrouw geregeld. Via haar account iets besteld, zodat ik er niet achter zou komen... dit zat in het pakket

Een ijsmachine voor op mijn keukenmachine. We hebben als toetje vanavond ontzettend lekkere aardbeienijs gehad. Het is ontzettend makkelijk te maken en zo lekker. Een heerlijk feestweekendje hebben we er van gemaakt en het weer hielp dan ook goed mee.

14 mei

Nieuwe hobby

Ik kan me nog goed herinneren dat de gynaecoloog aan ons vertelde dat we een meisje zouden krijgen. Na 3 jongens ging ik er eigenlijk bijna gewoon vanuit dat het opnieuw een jongen zou zijn. Een meisje, wat moet ik daar nu mee? Diezelfde week zag ik op tv meisjes met prachtige ingevlochten haren, leuke staartjes e.d. Dat zag ik me al helemaal niet doen. Marnix leek het wel heerlijk om te frutselen aan dat haar. En zie me nu eens. Ik vind het heerlijk om aan Yinthe haar haar te zitten. Ik zet haar voor het gemak even voor een filmpje en maak allerlei invlechten en opvlechten (daar had ik zelfs nog nooit van gehoord). Via de website www.prinsessenhaartjes.nl heb ik al heel wat geleerd. En voor een meisje dat nog maar net 2 is, heeft ze al een heerlijke bos met haar. Het haar los, is dus al echt geen optie meer.

4 mei 

dagje Julianatoren

Vrijdag had Jens last van buikgriep. We hadden met elkaar afgesproken om zaterdag naar Apeldoorn te gaan naar Julianatoren. Daat gaat zo niet lukken. Gisterochtend kwam hij bij ons bed. Ik ben weer beter hoor... we kunnen echt wel vandaag naar Julianatoren. En inderdaad hij had de dag ervoor rustig aangedaan. Heeft samen met Yinthe een middagdutje gedaan van 2 uur (kon ik heerlijk in alle stilte mijn boek uitlezen) en ook had hij al weer redelijk gegeten. Marnix dreigde roet in het eten te gooien, want nu rommelde zijn buik. Dikke tranen bij Jens. Gelukkig viel het Marnix zeker mee en konden we toch een dagje Julianatoren doen. Wat denk je, vroeg Marnix, 2 uurtjes en dan hebben we het wel gezien. Nee joh, zei ik, reken daar maar niet op. En inderdaad de kids en ook wij hebben genoten. We zijn er de hele dag geweest en hebben nog niet eens alles gedaan. Het was echt een dag van genieten, dat zie je wel op de foto's en ook Jens heeft een foto van ons gemaakt... hij moet alleen nog even leren scherp stellen.

1 mei 

toekomstdromen

Van de week aan tafel zat ik met Jens wat te klessebessen. "Jens, ik had in de krant gelezen dat we maar beter dit jaar ons huis nog kunnen gaan verbouwen, dat is goedkoper. Ook pappa, vindt dit een goed idee. We gaan op zolder een vliering maken, misschien wel met zo'n trap die opa en oma van de Wetering ook hebben (vlizotrap). We maken dan allemaal kamers op zolder en kunnen onze spullen beter opruimen. In één kamer komt dan de wasmachine en de droger. Misschien gaat Yinthe wel op zolder slapen. "O, dat wil ik ook." "Nou, wie weet. En als jullie nog iets grote zijn dan kan ik 2 dingen gaan doen. Of ik ga weer aan het werk of we gaan voor kinderen zorgen waar de pappa en mamma niet meer voor kunnen zorgen. Zij mogen dan bij ons komen wonen. "O, dat laatste en dan zal ik er heel aardig voor zijn". "Wil je niet dat ik ga werken en weer juf ben?" "Nee, dan ben ik helemaal alleen." 

Heerlijk die gesprekjes met je kind. En Jens is zo goudeerlijk. Op school eten lijkt hem verschrikkelijk. Regelmatig kijkt hij mij liefdevol aan en zegt: "Jij, bent er altijd, he mam". Dus deze week maar even iemand gebeld om eens te kijken op zolder. Wat lijkt me dat heerlijk een opgeruimde zolder. Marnix zal ook wel weer een eigen (werk)kamer krijgen, maar dan niet meer zo'n grote. Heeft hij ook minder ruimte om rommel te maken. En als die zolder dan klaar is zullen we in de 2e helft volgend jaar toch eens kijken of we die pleegzorgcursus al kunnen gaan doen. 

29 april

Dat mag niet

Als klein meisje moest ik regelmatig naar Groningen naar het ziekenhuis vanwege mijn klompvoetje. We hadden alleen geen auto en ik ging dan samen met mijn vader in zijn werkbus. Een mooi ritje, want je zat lekker hoog. Hij maakte het natuurlijk wel spannend, want als we politie zagen moest ik bukken. Ik mocht daar blijkbaar niet zitten. Je wilt niet weten hoe we ook wel eens in die bus zaten op weg naar de Oldemeijer. Nou wij, Frank, Lenie en ik zaten niet. Wij stonden achterin, en moesten ons maar vast zien te houden aan wat dan ook, een werkbank of gereedschap... Ik kan me ook nog herinneren dat we een keer mee mochten naar een storing bij de NAVO. We moesten zelfs naar de munitiegebouwen in Coevorden. En dan kom je langs de bewaking. Wij, ik dacht dat Frank ook mee was moesten flink bukken, anders zouden we niet langs de bewaking komen, want daar mochten geen kinderen komen. Pff, wat een spanning. Achteraf denk ik, die bewaker had ons natuurlijk al lang gezien, maar wisten wij veel.

Vandaag deden wij ook iets wat eigenlijk niet mocht. Marnix had de autostoel van Yinthe nog in zijn auto. Hoe moesten wij nu onze vele boodschappen halen? Yinthe maar op Jens zijn stoelverhoger en Jens los op de achterbank. Officieel mag dat natuurlijk niet. Ik moest even weer denken hoe dat ging toen ik nog een klein meisje was. Dus... Jens je moet wel gaan bukken als ik politie zie. Op dat hele kleine stukje kom je natuurlijk geen politie tegen. Wel reden we langs het huis van Stef (Jens zijn vriend) en zijn vader is politie. Dus Jens bukken.... en hij bleef goed laag. Heerlijk om te zien. Jens, je kan weer omhoog komen hoor, we zijn Stefs huis voorbij en zijn vader heeft ons niet gezien.

26 april 

lekker eten

Op deze allereerste koningsdag mag een echte oranje tompouche natuurlijk niet ontbereken. Wel een beetje veel, aangezien ik gisteren ook Herman heb moeten bakken (zie eerdere blog). Herman is nogal een grote taart/cake geworden. Dus ik kan wel zeggen dat ik heb genoten van al dat lekkers. Terwijl Jens, Yinthe en ik aan het avondeten waren kwam daar Jens zijn nieuwe vriendinnetje (van 2 huizen verderop) Emily met haar pappa. Ze hadden vanmiddag zelf tompouchen gemaakt en kwamen ons ook 1 brengen. Dat konden we dan weer mooi als toetje eten. Nu heb ik de laatste tijd ook een soort van nieuwe vriendin. Zij heeft als stelregel 80 % gezond en 20 % genieten en het handigst vind zij om dit genieten te bewaren voor het weekend. Ik denk alleen wel dat ik die 20% al heb overschreden... Deze nieuwe vriendin heet Pauline. Wat maakt zij heerlijke gerechten. Al deze gerechten kun je vinden op www.uitpaulineskeuken.nl. 

Deze week aten we deze heerlijke spinaziesalade met blauwe kaas Ik vind de meeste blauwe kazen niet te eten, maar castello van de AH gaat er zeker wel in. Ik had eigenlijk nooit echt spinazie als sla gegeten, maar ik ben er inmiddels dol op. Ook aten we deze week een snelle waldorfsalde, ook al zo heerlijk. Binnenkort hebben we een runnng diner en kan bijna niet kiezen uit al die ideeën van Pauline. Wat nog handiger is, dat is haar app. Je kunt dan gerechten bewaren die je lekker vindt en zo dus ook weer makkelijker terugvinden. Dus mocht je je afvragen wat eten we vandaag, neem dan eens een kijkje in pauline's keuken....

24 april 

Koningsspelen

Samen met een moeder die ook uit Hardenberg komt zaten we even te mijmeren... weet je het nog hoe het vroeger ging. Vroeg opstaan, verzamelen op de markt. Voor het eerst je zomerjas aan (die we overigens tegenwoordig al lang aanhebben en vandaag zelfs uit). In optocht naar het gemeentehuis. Mariorettes (die was ik vergeten, blijkbaar vond zij dat erg leuk...) Zingen voor de koningin en dan op naar school. Daar stonden dan allerlei spelletjes klaar en was het feest. We kregen daar een broodje knakworst en op het eind een ijsje. Koninginnedag. Ik vond het altijd een leuke dag. Lange tijd is koninginnedag zoals dat was er niet geweest. We hadden meivakantie. De vrijmarkten waren er wel, maar de gezelligheid op school? Nu met onze nieuwe koning lijkt het toch weer een beetje op het gevoel van vroeger. 

Bij ons zijn de koningsspelen even een dagje eerder. Morgen is er studiedag. Vroeg opstaan vanmorgen. Jens had zo'n zin. Om kwart voor 7 stond hij naast mijn bed... mag ik me alvast aankleden. En dat terwijl ik hem normaal gesproken moet porren, er een wedstrijdelement in moet gooien wil hij zichzelf aankleden. Voor 7 uur had meneer zich zonder hulp aangekleed. Was het elke dag maar zo'n dag. Dan duurt het ineens heel lang voordat je eindelijk naar school mag. Geen aubade, geen optocht. Wel een vrolijkheid aan rood, wit, blauw en oranje. Had mijn vader vroeger niet een heel subtiel speldje. Hing het hele jaar aan het prikbord en werd op deze dag opgespeld. Nu mag het echt opvallen. We hebben een top ochtend gehad. Zo heerlijk om die ouderwetse spelletjes weer te doen. Het enige wat nog miste was zaklopen.  

22 april

Afgevallen?

Jeannet, ben je soms afgevallen? Wat zie je er goed. Wat een positiviteit de afgelopen tijd. Ik word er haast verlegen van. Afgelopen weekend was het in de kerk wel 3 keer dat afzonderlijk van elkaar mensen dit aan me vroegen. Ja, ik ben afgevallen, zo ongeveer 15 kilo, De volgende vraag is dan. Hoe heb je dat gedaan? 

Eerlijk gezegd heeft me dat afvallen weinig moeite gekost en is het geleidelijk aan gegaan. Ik ben begonnen met hardlopen. Niet eens heel vaak. Gewoon 2 keer in de week. Mijn advies hierbij is wel, wissel het af. Ik doe 1x een intervaltraining en de andere keer een duurloop. Ik gebruik altijd de programma's van Renate Wennemars. Ik heb de 10 km. gedaan en doe nu de 15 km. Deze heb ik al eens eerder afgerond en doe het gewoon nog een keer. Heb hem bijna weer afgerond en begin dan weer overnieuw... Vooral bij interval is Renate erg handig, ze zegt precies wat je moet doen. Door het hardlopen ben ik zeker 10 kilo kwijt geraakt.

En dan de laatste kilo's die zijn gekomen doordat ik het brood veel meer laat staan. Ik heb het boek de voedselzandloper gelezen en heb bepaalde ideeën daaruit overgenomen. Brood minderen en groente meerderen. Ook de melkproducten minderen. Ik begin 's morgens met overnight oats. Ik doe de avond ervoor 6 eetlepels havermout in een bakje, 100 ml water erbij en 100 ml. melk (alleen water vind ik niet zo lekker). Wat ik het allerlekkerst vind is een banaan in plakjes erdoor en dan een handje walnoten en een snufje kaneel. Deksel erop, een nachtje in de koelkast en de volgende dag even verwarmen in de magnetron. Och, alsof je de dag met gebak begint. O ja, als ik opsta drink ik gelijk een gals water en doe dan even wat anders. Aankleden ofzo. Dit brengt de vetverbranding alvast op gang. Verder probeer ik tussendoor ook veel water te drinken. 

Meer groente doe ik door 's middags een groene smoothie te drinken (2 glazen). Ik heb hier al eerder over geschreven. Dit geeft mij zoveel meer energie, dat ik er nog steeds mee doorga. Meestal neem ik er een rijstwafel of 2 bij. Ik wil ook wel iets te eten hebben. Verder ben ik dol op een lekkere koek. Dus dat neem ik 's avonds ook gerust. 's middags een biscuitje, nou minstens 2... Ook bij het avondeten probeer ik meer groente te eten, daarover binnenkort meer.

Dus ja, dit is alles. In het weekend maak ik vaak iets lekkers (zie vorige blog) en kom ik gerust weer wat aan, maar dat is er dan ook zo weer af. Zo en nu alvast mijn ontbijtje klaar maken, dit keer met een appel, rozijnen en kaneel (net appeltaart).

19 april

Herman

Woensdagavond kwam ik thuis na een heerlijke run en toen stond Herman in mijn keuken. Ik kende Herman nog wel van vroeger. Ik heb hem toen ook al eens verzorgd. De volgende morgen heb ik gevraagd of Jens mij wilde helpen om Herman te verzorgen. Dat wilde hij wel. Vanmorgen zei Jens dat Herman honger had. Wetern jullie inmiddels waar ik het over heb... Hebben jullie ook wel eens voor Herman gezorgd. Herman is een vriendschapsbrood die we van de buren hebben gekregen. Elke dag even roeren en na 10 dagen kun je hema bakken. Dat kwam goed uit, want voor dit weekend hadden we al iets anders in ons hoofd om te maken en dan kunnen we volgend weekend Herman opeten...

Op de verjaardagen van de kids maak ik vaak een taart met fondant. Wat een werk en elke keer mislukte het. Scheuren en gaten tot gevolg. Die kon ik bij Jens zijn riddertaart en Yinthe haar prinsessentaart prima wegwerken met blaadjes en bloemetjes, maar ik wilde nu eens een mooie strakke taart, zonder gaten... nog eens op youtube gekeken en ik ontdekte waar het fout ging. Ik had nog genoeg fondant, biscuitmix en botercrememix over, dus gisteren nog eens een poging gewaagd aan een klein paas/voorjaarstaartje. Nog eens goed naar het filmpje gekeken en het is super gelukt. Geen één scheur of gat! Hij smaakte ook nog eens erg lekker.

17 april

Voor het eerst... ...op schoolreisje

"Mam, ik ben nog nooit in een bus geweest". Tja, wat is nu het allerleukst van een schoolreisje, met zijn allen in de bus. Vandaag was het dan zover. Jens zijn allereerste schoolreisje. Ze zijn naar Malkenschoten in Apeldoorn geweest en hebben daar heerlijk gespeeld. Om half 3 konden we ze weer ophalen. Dat betekende Yinthe op tijd in bed en krijg dat slaapkoppie er maar eens zo vroeg uit. Ze heeft er echt een hekel aan als ik haar 's middags wakker maak... maar vandaag viel het mee. Zij vond blijkbaar al die bussen ook wel interessant. Gelukkig hadden ze genoeg begeleiders, want ik zelf heb het niet zo op schoolreisjes (als begeleider dan) en al helemaal niet met kleuters... zegt een ex-kleuterjuf. Volgende week bij de koningsspelen zal ik de school weer van dienst zijn. 

15 april

Lekker weekendje weg

Aangezien we vorig jaar 12,5 jaar getrouwd jaren mochten we van de schoonfamilie iets leuks doen. We kregen een 'pluim' cadeau en konden kiezen uit heel veel activiteiten. We hebben gekozen om er eens lekker met zijn tweetjes op uit te gaan. We zijn naar Vlieland gegaan (het enige eiland wat ik nog nooit bezocht heb en alleen ken van dr. Deen). Wat was het heerlijk. Er zaten fietsen bij, dus we konden Vlieland gelijk vanaf de boot per fiets verkennen, onze bagage kwam vanzelf wel bij het hotel terecht (wat een service). Zaterdag hebben we samen lekker een rondje hard gelopen van 10 km. Heerlijk om eens in een andere omgeving te lopen. Ik ben alleen niet zo'n ochtendloper... dus we hebben er wel 5 kwartier over gedaan. Ach, zo even zonder de kids houd je zeeën van tijd over. Tijd om heerlijk te lunchen en te dineren... Maar het leukste van zo'n weekend is toch om aan het eind je eigen schatjes weer in de amen te sluiten. 

10 april

stiltetour

Vanavond ga ik de stiltetour van Mirjam v/d Vegt en Ronald Koops bezoeken. Ik heb geen idee wat ik ervan verwachten moet en dat is ook wel eens prettig. Ik heb haar stiltedagboek en vind deze erg prettig. Alhoelwel ik het wel eens lastig vind om elke dag een stil moment te nemen. Voor de stiltetour konden we ook huiswerk doen. Een stil moment zoeken en proberen eens 7 minuten stil te zijn. Wat doet dat met je? En dan zijn we al weer op de dag van de stiltetour en heb het huiswerk nog niet gedaan. Ik wil het wel graag proberen. Ach en deze huisvrouw moet daar natuurlijk een praktisch moment voor zoeken. Als ik nu eens eerst de hal/keuken e.d dweil, vervolgens even stil zijn en dan kan ik de keuken wel weer in om een nieuw sopje te maken voor de houten vloer. Zijn 7 minuten lang? Nou voor mij vliegen ze om. 7 minuten stil zijn is voor mij geen probleem. Alleen mijn hoofd is natuurlijk totaal niet stil. 'O ja, dit moet ik ook nog even klaar leggen, Jens ziek, zal hij morgen wel weer beter zijn, stille tijd rond de stille week, wat een weg heeft Jezus afgelegd, als Marnix straks thuiskomt moet ik hem nog even dit vragen, zonden, daar zou ik het met catechisatie over hebben, zou ik volgend jaar nog catechisatie geven of zou ik er maar mee stoppen, ik doe misschien wel te veel in de kerk, even op de klok kijken.' O, de tijd is al weer om. Ja stil ben ik geweest, maar heb me niet echt stil gevoeld, mijn gedachtes gingen in die 7 minuten van hot naar her... ben dus benieuwd of dat vanavond wel gaat lukken met die stilte.

7 april

Hoera, 2 jaar!

Je komt beneden en roept, 'o , mooi", 'Kijk, mam, blom (ballon)'. Je beseft echt nog niet dat het allemaal voor jou is. Totdat we met cadeau's komen. Jens mag echt niet helpen. "Nee, mij, Tinthe, ik". gil je (ja, want gillen en schreeuwen dan kun je wel). Al snel heb je door dat er heel veel mensen komen met allemaal een cadeau voor jou. Je wordt flink verwend. Van ons krijg je een duplo kasteel (Jens geniet er volop van en wil hem graag voor je in elkaar zetten), een klein puzzeltje en een poppenwagen. Deze had je al zo vaak boven zien staan, maar je had echt geen idee dat dit voor jou was. Je hebt heel veel kettinkjes en armbandjes gekregen, een poppenstoel, een stoeltje vor op je fiets, stickers, een microfoon. Vandaag kon je in alle rust er eens lekker mee spelen.

 n

4 april

Elektrische auto's

Schreef ik gister nog dat ik die elketrische auto's lastig vind, omdat je ze niet hoort. Bekijk ik vandaag de voorpagina van het ND staat daar "ELEKTRISCHE AUTO MOET LUIDRUCHTIGER". Precies!

3 april

Loslaten

Al weken genieten we van heerlijk weer en dat betekent dat we in huize van de Wetering naar buiten gaan. We hebben zelfs al regelmatig buiten gegeten en buiten spelen hoort daar natuurlijk ook bij. We hebben een tuin met zandbak en speelhuis op zich leuk, maar spelen op straat en in de natuurspeeltuin tegenover ons huis is altijd nog leuker. Jens gaat zijn gang. Hij mag gerust zelfs alleen naar de kinderboerderij, maar wat doen we met Yinthe, zij is nota bene nog maar 1 jaar (nou ja, bijna 2). 

Loslaten, laat haar maar haar gang gaan. Regels: op de straat en naar de natuurspeelplaats. En dat meisje geniet. Ze kijkt naar andere kinderen ze klimt en klautert wat af en komt soms pikzwart thuis. Ook komt kan het zijn dat ze tot de conclusie komt dat ze wel op het muurtje kan klimmen, maar dan, hioe moet je er weer af. En ik... ik heb de deur wel altijd open en hoor dan "Maaaaam, eeellluuup!" Gelukkig kan dat kind hard schreeuwen.

De straat dat vind ik nog wel eens spannend. Daar rijden toch auto's. Gelukkig is de straat doodlopend en gaat het eigenlijk alleen om de mensen die in de straat wonen. Maar toch, dan is ze toch nog maar 1 jaar. Als ik een auto hoor dan loop ik er even heen om te checken waar ze staat. En och wat zijn die elektrische auto's dan irritant, want die hoor je dus niet! Laatst zat ik in de tuin. Yinthe wilde graag naar de natuurspeeltuin en zei doei. Ik zeg tegen haar: "Kijk, je wel uit voor de auto's" Ze staat netjes direct stil (nog in de tuin, zowat naast me), kijkt om zich heen en zegt terug "Kom niks aan, doei" en weg rent ze alweer. 

Lieve kleine meid, wat word je groot.

2 april

Radiologie

En zo zit je zomaar met je man in een spiksplinternieuw ziekenhuis in Amersfoort. Vorige week voelde hij een knobbeltje in één van zijn ballen. Hij kon gelukkig dezelfde dag nog bij de huisarts terecht en die stelde ons gerust dat het niet om iets kwaadaardigs ging. Inmiddels zijn we een week verder en Marnix voelt het nog steeds, sterker nog het lijkt wel groter te worden en er komt zelfs een knobbeltje bij. Opnieuw naar de huisarts en meteen maar even door naar het ziekenhuis. Opnieuw dacht de huisarts aan niet iets ernstigs. Ik ga mee... Jarenlang is Marnix met mij mee geweest. Nu doe ik het met liefde andersom. De kids konden even bij de buuf terecht. Zo vreemd om nu in een wachtkamer te zitten zonder dat het om jezelf draait. Eerlijk gezegd voelt het veel beroerder. Marnix werd geroepen en ik mocht in eerste instantie niet eens mee. Vreselijk. Grrr dacht ik nog, zit ik snel oppas te regelen om hem bij te staan, wat schieten we er nu mee op. Uiteindelijk mocht ik toch mee ook Marnix vond dat fijner. En daar lig je dan. Ik kon op het scherm meekijken, maar Marnix zag helemaal niets. En als je hem een beetje kijkt vond hij dat verschrikkelijk. Hij die in zijn leven al vele echo's heeft gezien en er inmiddels aardig verstand van heeft kan niet zien wat er mis is met zijn lijf. Dus achteraf was hij dolblij dat ik toch mee mocht en hem precies kon vertellen wat de arts nu zag. En gelukkig waarschijnlijk is het gewoon een cyste en niet iets ernstigs. Volgende week volgt de definitieve uitslag. We zijn blij dat alles zo snel geregeld kon worden en God dankbaar dat we ons geen zorgen hoeven te maken.

Facebook

nadat een aantal mensen tegen mij hadden gezegd, je zou op facebook moeten gaan, heb ik dat maar gedaan.

Ik vind het niet erg om eventjes door de berichtjes te scrollen, maar om er iets op te zetten... Ik miste toch behoorlijk mijn weblog, waarbij ik zonder schroom mijn gedachten en belevenissen, foto's e.d. kon plaatsen.

Dus vanaf nu zal ik weer actiever zijn op mijn blog.

17 februari

Vakantie!

Mam, dat is toch leuk vakantie, dan kan ik de hele tijd bij jou zijn. Ik hou er ook wel van. Alleen al 's ochtends gewoon lekker aanrommelen, de kids uitgebreid aan het badderen, terwijl ik lekker onder de douche ga staan. Vervolgens wordt er boven nog lekker verder gespeeld met lego en de nieuwe cd-speler van Jens is daarbij volop in gebruik. Lang leve de vakantie! Alhoewel ik soms aan het eind van zo'n week ik het ook wel weer ok vindt dat het 'gewone leven' weer begint.

11 februari

zwemles

We hebben het met Jens al regelmatig over zwemles. Onze held op sokken vindt het eigenlijk niet zo nodig. Waarom moet het? vraagt hij dan. Nou ja, na wat uitleg van mijn kant heeft hij zoiets van als ik 6 ben. We hebben een compromis gemaakt, in groep 2. Ondertussen heb ik niet stil gezeten en mij verdiept in zwembaden, zwemtijden, prijzen en weet ik wat allemaal niet. Eens rondgevraagd naar de ervaringen van anderen. Mijn oog viel op een sportschool in Nijkerk. Deze sprak mij wel aan. Waarom niet in Amersfoort vraag je je misschien af. Nou, Nijkerk is best wel dichtbij. De buurvrouw nog eens gevraagd waar zij zitten en laat dat nu net hetzelfde zijn. Buurmeisje Anouk is 4,5 jaar en net dit jaar gestart. Hmmm, tegelijk zwemmen zou best handig zijn. We zouden dan een dealtje kunnen maken. Ik de ene week, de buuf de andere week... Dilemma, want ik had met Jens afgesproken groep 2. Nog maar eens gepolst bij Jens, maar nee hij wil niet. Prima, ik ga hem niet onder druk zetten. Laten we deze tijd dan gebruiken om af en toe te gaan zwemmen met elkaar. Dus wij zaterdag 1 februari naar de Scheg in Deventer, superleuk zwembad. Jens genoot, hij vond het zo leuk dat hij wel op zwemles wilde. Dus contact gezocht met de sportschool in Nijkerk en zo mochten we gisteren komen voor een proefles. Buurmeisje mocht nog niet zwemmen, want ze was net geopereerd dus de buuf heeft lekker op Yinthe gepast. Het was zo leuk om te zien. Een heel klein clubje en de badmeester is bij de kinderen in het water. Een hele persoonlijke benadering. Ik mocht kijken. Ik zag Jens genieten. Hij sprong zo het water in (wat mij best verbaasde, want hij heeft toch echt heel wat te overwinnen) en ik zag dat hij steeds vrijer werd. Nu nog even oefenen met het hoofd onder water. Je lacht je slap. Alle kids doen netjes hun hoofd onder water. Jens zijn kin en ok dan nog net het puntje van zijn neus. We liepen naar buiten en het eerst wat Jens zei was, dit was leuk. Mam, zit ik dan nu op zwemles? Ja, jongen je zit nu op zwemles en mag volgende week weer.

11 februari

Hoera, Jens is 5!

Ok, hij is al zo goed als een week 5, maar ja ik heb echt niet elke avond tijd/zin om eens een uitgebreide blog inclusief foto's te maken. Maar goed inmiddels zijn alle foto's weer uitgezocht en ligt er binnenkort weer een hele stapel op de mat om ze in te kunnen plakken.

Dinsdag 4 februari mocht Jens voor het eerst op de basisschool trakteren en wat had hij er zin in. Hij heeft getrakteerd op een lange jan met een vingerpoppetje erop. Het leukst was misschien nog wel de klassen rond gaan...

En toen... de dag. Tegen 6 uur ging ik even mijn bed uit zag dat Jens nog heerlijk lag te slapen, maar 10 minuten later werd hij wakker gemaakt door zijn lieve zus. Dat is weer een nieuwe tik van haar. Ze roept 's morgens niet meer om pappa (mamma, doet ze alleen als ze echt zeker weet dat pappa er niet is, dus 's middags), maar om Jens. Tja, en dan is Jens wel wakker en ook niet meer te houden. Gevolg om half 7 zaten we beneden cadeau's uit te pakken. En Yinthe maar zoeken en zoeken naar haar cadeau. Jens heeft van ons lego gekregen, een boek om te leren tekenen en een kaartenhouder. Dat laatste is echt ideaal, bij elk spel waarin met kaarten gespeeld wordt pakt Jens het erbij. Een vriendinnetje gaf al aan dat zij dit ook wel op haar verjaardag wilde hebben. 

Na even lekker dobberen in bad kwamen er 3 vriendjes van school voor een echt kinderfeestje. Het was zo leuk. We hebben een legofeestje gehouden. We deden een legospel en de kinderen kregen allemaal een eigen autootje van (nep)lego die ze in elkaar mochten zetten. Tong uit de mond, prachtig om te zien en daarna hebben ze heerlijk gespeeld met lego. Een makkie dus...

Na even wat rust en waarin uiteraard ook alvast wat gebouwd werd door Jens was het tijd voor taart en de overige visite. De taart was weer leuk om te maken. Jens werd ook goed verwend door de opa's en oma's. Een cd-speler en een leuk spel.

Aan het eind van de dag was er zoveel gebeurd dat hij er niet van kon slapen. De hele week is hij druk met zijn cadeaus bezig geweest. Hij heeft alles van lego in elkaar gezet, regelmatig een potje kolonisten gedaan en ook nog flink getekend. Hij had haast tijd te kort. Volgende week lekker vakantie, daar is hij wel aan toe en heeft hij alle tijd om nog eens lekker te spelen. 

7 februari

Hoe gaat het nu met de groene smoothies?

Mijn week met groene smoothies heb ik makkelijk vol kunnen houden. We zijn inmiddels al weer een halve week verder en ik ben zelfs nog steeds aan de groene smoothies. Ik heb alleen totaal geen tijd gehad om mijn weblog bij te houden. We hadden deze week een 'groot' feest te vieren, want Jens werd 5! (Daarover komt ook nog wel een blog met natuurlijk een paar foto's).

Wat heeft het drinken van de groene smoothies me opgeleverd. Allereerst energie. Ik merk dat ik vaak aan het eind van de week wat inkak en 's middags graag even een kwartiertje tot half uurtje op de bank wil liggen. Dat heb ik tot nu toe nog niet gehad. Ik voel me lekker fit. Wat mijn huid betreft. Het zou er gezonder uit gaan zien. Ik sta regelmatig even voor de spiegel te kijken. Het wordt er in ieder geval niet minder om... maar of het er echt gezonder uit ziet. En dan mijn gewicht. Die is deze week toch goed gekelderd. Ik had nog een restantje van kerst en teveel verjaardagen. Daar kwam deze week nog een verjaardag bij, maar vanmorgen op de weegschaal was hij nog lager dan normaal. Het is zo duur hoor ik vaak. Ik eet haast geen brood meer, geen beleg, geen melk. Dat is echt te merken. Ik begin 's ochtends met wat fruit, muesli en wat yoghurt. Het zal wel iets duurder zijn, maar ik kan dus ook wat weg strepen. Daardoor valt het echt heel erg mee. Ik koop fruit wat in de aanbieding is en op die manier varieer ik dus ook. Ik heb net een heerlijk smoothie met sinaasappel, banaan en spinazie gedronken. Ik vlieg even snel naar school en neem er zo nog één. In deze doe ik wat chiazaad en het vult dan flink. Ik ga dus nog wel even hiermee door.

31 januari

Het is dinsdagmiddag. Je hebt net lekker thuis een broodje gegeten en wordt door je moeder weer naar school gebracht. Bij school aangekomen is het ene na het andere kind blij om je te zien. Je wordt volop gegroet. De andere moeders kijken even om wie het wel niet gaat, maar jij bent het gewoon. En jij, jij bent jij. Jij straalt, maar weet ook even niet wat je met zoveel aandacht moet en loopt snel naar je muurtje en wacht daar netjes tot de juf je komt halen.

Het is donderdagmiddag. Je hebt net lekker thuis gegeten en wordt door je moeder weer naar school gebracht. Bij school aangekomen is er dit keer 1 meisje die je warm onthaalt. Jij straalt. Dit keer rent dat ene meisje naar het hek en laat je snel binnen. Je gaat snel naar het muurtje. Het meisje is zo blij om je weer te zien dat ze ook naar het muurtje gaat. Dit keer wil ze je zelfs een hand geven. En jij, jij bent jij. Jij weet even niet wat je met zoveel aandacht moet en geeft haar maar gewoon een hand. Je zoekt even snel oogcontact met je moeder. Je moeder knikt je even toe. Het is goed zo, jongen. 

28 januari

Gezond

Mijn moeder kreeg zaterdag op haar verjaardag een blender. Wat ga je daarmee doen? Smoothies maken, o.a. groene smoothies. Hmm, groene smoothies, daar heb ik vaker over gehoord en het schijnt echt heel gezond te zijn. Een beetje chiazaad erbij en het doet wonderen. Althans dat is wat ik lees. Een blender, die staat bij mij eigenlijk ongebruikt in de kast. Laat ik me er eens in verdiepen. Ik heb eventjes gekeken op het world wide web en heb een aantal tips en tricks gevonden, wat je bijvoorbeeld niet moet nemen als beginneling en hoe je nu eigenlijk zo'n groene smoothie smaakt. Iemand daagde mij uit om het eens 1 week lang elke dag te proberen. Dat moet te doen zijn. Vandaag zag mijn boodschappentas er dus nogal groen uit. Vanmorgen gelijk maar aan de slag gegaan. Zie het bewijs...

In deze smoothie zit 1 mango, 1 banaan, 2 handjes spinazie en 2 stengels bleekselderij en water. Eigenlijk is het makkelijk te maken. Eerst het fruit erin, vervolgens vullen met water, totdat het fruit net onder water staat, dan gaan blenden. Vervolgens heb ik de bleekselderij erbij gedaan even blenden en daarna de spinazie. Is het je te dik dan kun je er nog wat water bij doen. Ik heb in mijn smoothie ook wat chiazaad gedaan. Nou, dat vulde al met al goed. Wel zo goed dat ik door 2 glazen te drinken mijn 4 boterhammen tussen de middag links heb laten liggen. Als ik internet mag geloven krijg ik onder andere meer energie, ook door het chiazaad en gaat mijn huid er beter uit zien... Jens vond het wel gek dat ik geen brood at, maar hij wilde liever ook niet van die groene smurrie proeven. Ik vond het best smaken. Is het echt verrukkelijk, dat kan ik nog niet echt zeggen. 

En vanavond nog eens 1,5 uur hard gelopen. Ja, ja, 1,5 uur. Mijn record... pff dat uur gaat nog wel, 70 minuten ook, maar daarna... In ieder geval dus gezond bezig geweest vandaag. Ik hou jullie op de hoogte. Of het me gaat lukken, deze week elke dag een groene smoothie en of ik me er aan het eind van deze week ook echt beter door voel. 

26 januari

Van gniffelmomentjes naar gewoon keihard lachen!

Het begon allemaal al vroeg, want we hadden om kwart voor 9 kerk. Bij ons geen vlok sneeuw, geen regen, dus we konden prima fietsen. Jens vroeg of hij achterop mocht. Ons antwoord wad duidelijk. Nee! Je gaat zelf fietsen, want bewegen is gezond. 

Na kerktijd

"Mam, jij zegt toch dat bewegen gezond is? Mag ik dan ook op de tablet, dat is ook bewegen. Ik beweeg dan de hele tijd met mijn hand."

21 januari

Gniffelmomentjes

Kids, af en toe moet ik er toch echt even om glimlachen, hoe ze doen of wat ze zeggen.

Jens: gisteren gingen we naar de bieb. 'Mam, ik zie een leuk boek voor Yinthe, holy kitty (hello kitty)." We kwamen de bieb uit. Het is een bieb in een multifunctioneel gebouw er zit een sprotschool in, een muziekschool, een kinderdagverblijf en een voortgezet onderwijs. Af en toe staan er kunstwerken tentoongesteld in de hal. Dit keer waren het beelden die studenten na moesten maken van een origineel. Jens vond het fascinerend en vroeg "Is dit van beeld gemaakt?"

Yinthe: Net haar moeder, houdt erg van zingen. Zo zitten we in de auto om boodschappen te doen. Ik heb altijd de radio aan op skyradio. Nooit gedacht dat ze hier iets van zou oppikken. Vanmorgen hoorde ik haar meezingen sky-ra-di-o... Tja, dan zit je wel even glimlachend achter het stuur. Vanmiddag zijn Jens en Yinthe lekker aan het spelen. Ik rommel ook wat en dat doen we natuurlijk graag met muziek op de achtergrond. Yinthe begint te dansen (lees rondjes draaien) en zingt uit volle borst mee Nona, Nona (Jona, Jona...) Echt zo'n meisje waar je lekker van kunt genieten.

15 januari

Feestjes...

Terwijl ik net even een boodschappenlijstje heb gemaakt voor 2 taarten voor Marnix (hij wordt zaterdag 37!) ben ik in mijn gedachten ook al druk bezig met het feestje wat we over 3 weken vieren. Jens die 5 wordt. Hij moet natuurlijk trakteren en dat is al weer even geleden. Hij heeft getrakteerd op de peuterspeelzaal toen hij 3 werd en ik zeeën van tijd had (want ik was zwanger van Yinthe en mocht toch niet iets bijzonders doen). Jens en ik zijn toen heerlijk creabea bezig geweest. Toen Jens 4 werd was hij al eventjes van de peuterspeelzaal af en heeft hij niet getrakteerd. Dus nu mogen we ons weer lekker uitleven. Qua traktatie houd ik het simpel een lange jan voor de kinderen met een vingerpoppetje eroverheen, maar ja dat zet ik het liefst natuurlijk wel heel erg leuk neer, dus dat wordt weer even knutselen. Voor de juffen nemen we een theezakje met een klein chocolaatje. Maar ja daaromheen knutselen we natuurlijk wel even een leuk theepotje. (het oog wil ook wat). Wat Jens zijn taart betreft daar was ik al even mee bezig zoals je in het vorige blogje kon lezen. Maar ja, er komt nu wel een heel nieuw fenomeen voor mij bij, een kinderfeestje. Ja, als je eenmaal op school zit hoort daar toch ook wel een echt kinderfeestje bij. Jens heeft nog nooit een echt kinderfeestje gehad, hij is ook zo'n beetje de oudste van de klas. Wat zullen we doen... In overleg met Jens (natuurlijk) gaan we een legofeestje geven. Lang leve internet. Ik tik eens op google legofeestje en zie daar er zijn meer mensen die dit al gedaan hebben en hun ideeën gedeeld hebben. Het wordt dus lekker veel knutselen de komende weken. We gaan legocakejes eten, we gaan natuurlijk met lego spelen, we gaan een legomannetje ontwerpen (kleuren) en we spelen een heus legospel. En die hebben Jens en ik alvast vanmiddag gemaakt en uitgeprobeerd.

Zo simpel en zo snel gemaakt. Je begint met een poppetje en je kunt legoblokjes krijgen of je moet blokjes afstaan. Wie heeft er bij de finish de hoogste toren? Jens vond het zo leuk, dat hij bijna niet meer te stoppen was. Ik hoop dus wel dat het spel het de komende 3 weken nog even overleefd.... En aan het eind krijgen de kids natuurlijk nog een heus lego bouwmeestersdiploma. 

10 januari

Van haken naar boetseren...

We hebben het haakwerk maar even aan de kant gelegd en weer eens een andere hobby opgepakt. Nog een kleine 4 weken en dan is Jens jarig. Vorig jaar had ik een prachttaart gemaakt (al zeg ik het zelf)

Dit jaar gaat het een mike de riddertaart (n.a.v. Jens zijn favoriete tekenfilm) worden. Het fijne is dat je dus al heel wat voorwerk kunt doen. Even laten uitharden en dan in een afgesloten bakje bewaren. Zo ben ik gisteravond aan de slag gegaan met de draak en vanavond met mike de ridder himself. Het is een beetje een gepriegel, maar toch weer leuk om te doen. Vorig jaar bij Yinthe had ik echt een drama bij de taart, alles mislukte (maar goed, hij was wel lekker). Ik hoop echt dat het dit keer wel goed gaat. Zie hier alvast het resultaat van mike en de draak.

4 januari

staartjes en vlechtjes

Met 2 zussen zou je verwachten dat ik hier wel enig verstand van zou hebben. Nou integendeel zelfs. Ik zelf had al niet echt vaak een staart in, gewoon een haarband dat vond ik wel het allermakkelijkst of helemaal niks. Mijn andere zus, die had haar als stro, tenminste dat zeiden we altijd. Daar kon je dus niks mee. Invlechten... nee, alleen een paardenstaart. En dan had ik nog één zus. Die wilde eigenlijk niks van meisjes weten. Zij zei wel eens. Als ik een barbie van sinterklaas op school krijg, gooi ik hem gelijk in de prullenbak. Zij wilde het allerliefst het cadeautje wat de jongens ook kregen. Invlechten... ach, nee zeg dat is voor meisjes.

Ik kan me nog herinneren de week dat we te horen kregen dat we een meisje kregen. Wat moet ik daar mee, dacht ik. Ik zag ineens allerlei schattige meisjes op tv met van die prachtige staartjes en vlechtjes. Marnix zag het juist al helemaal voor zich. Een jongensachtige meid heb ik niet echt. Het is op en top een dame. Tasjes, armbandjes. Inmiddels heeft het haar van Yinthe een aardige lengte bereikt. Zo experimenteren we wat af. Marnix helpt goed mee. Als hij er is, moet hij namelijk alles bij haar doen. Ik wilde graag 2 staartjes proberen. Schots en scheef, omdat mevrouw boos is en alle kanten op draait. Pappa moest het nl. doen. Marnix, probeer het eens... en daar verschijnen 2 keurig nette staartjes, het staat zo grappig. Mevrouw stond keurig stil. Zou, een invlecht al lukken vroeg ik me af. En hoe moet dat dan... lang leve you tube. Vanmorgen toch maar eens geprobeerd, Marnix was weg, dus ik was ok. Het stond echt grappig, maar het vergt toch echt wel wat oefening en haar haar mag ook nog wel iets langer groeien.

Hier zie je een beetje de langer wordende wild krullende haren van Yinthe (met haar grote broer en neef aan het 'voetballen')

3 januari

En dan is het alweer 2014...

Iedereen die dit leest wens ik Gods zegen toe voor 2014. 

Afgelopen weekend hebben we sinterkerstennieuw gevierd. Frank en Hanneke zijn weer eventjes in Nederland en zo hebben we met de fam. Dekker in een te gek huis alle feestdagen maar gepropt. Mocht je dus nog een huis zoeken voor een familieweekendje.... Ook de laatste 3 jarigen werden nog even in het zonnetje gezet en we hadden nog een feestje te vieren. Marnix en ik waren zaterdag ook nog eens 12,5 jaar getrouwd. 

12,5 jaar. Wat een jaren zijn dat geweest. Jaren waarin hoop, vreugde en verdriet elkaar heel wat hebben afgewisseld. Soms bracht het ons dichter bij elkaar, soms juist ook niet. Soms is het handig dat Marnix en ik zo verschillend zijn, soms juist ook niet. Een huwelijk is eigenlijk een werkwoord.We proberen ervoor te zorgen dat we het steeds weer goed hebben samen. Soms gaat dat best makkelijk en soms ook niet. Waar wij veel aan hebben gehad is het boek de 5 talen van de liefde. Ik raad eigenlijk iedereen aan dit boek te lezen en nateleven. Waar ik ook veel steun aan heb is onze trouwtekst. psalm 48:15 - Zo is God, onze enige God. Hij leidt ons, hij blijft dat doen, altijd. God was er en heeft ons geleid. Als we de jaren zelf mochten invullen zag het er natuurlijk heel anders uit, maar we hebben gevoeld dat God er echt alle jaren bij was. 

En dan is het alweer 2014. We mogen gelijk flink aan de slag, want de weegschaal liegt niet en heb ik wel erg genoten van al die feesten. Ik heb mijn hardloopschoenen dus maar weer snel aangedaan. En ik heb zelfs Marnix zover gekregen, dat hij ook gaat. Volgende week gaat hij beginnen met de beginnerscursus 5 km. hardlopen. In deze wintermaanden lukt het niet zo makkelijk om te fietsen, tja het is ook donker 's avonds. Elke week wordt er natuurlijk wel geschaatst, maar daarnaast wil hij wel wat meer. Marnix denk dan natuurlijk al gelijk aan marathons, en duurlopen. Nou ik heb gisteren een half uurtje interval gedaan, en pfff ik merk het wel aan mijn benen hoor. Hij kan zich nog niet echt goed voorstellen dat je in een half uurtje ook lekker kunt sporten.Dus wie weet ziet het er over een poosje zo uit.

25 december

Vrolijk kerstfeest!

Wij begonnen vanmorgen de kerstdienst met een filmpje voor de kinderen. Die wil ik jullie echt niet onthouden.

Vrolijk kerstfeest iedereen!

23 december

Vrede op aarde!

Na heel wat zieke dagen van iedereen hier thuis, zijn we er wel weer aardig bovenop. We leven naar kerst toe en genieten van onze 1e vakantiedag. Jens heeft vanmorgen al het hele kerstverhaal nagestempeld en is momenteel bezig het kerstverhaal na te spelen met duplo, wat vredig. Yinthe, zingt klingelingelingelingeling (luidje klokje klingelingeling) en je hoort haar het gloria meegalmen en ligt nu lekker te slapen, zo vredig. Vrede op aarde, hier wel ja. Maar het is ook goed om te beseffen dat dit zeker niet overal is. Ik kwam vandaag het lied Geef vrede Heer in de de bewerking van Sela tegen. Laten we deze dagen bidden voor vrede op aarde.

11 december

foto's ordenen

Ik heb een ziek jongetje op de bank en ben een beetje aan huis gekluisterd. Alles is hem te veel. Hij heeft net 10 minuutjes aan tafel gezeten. Hij wilde met zijn nieuwe strookjes van sinterklaas knutselen. Nou, ik knutselde en hij keek om vervolgens na 10 minuutjes weer snel als een zielig hoopje op de bank te gaan liggen. Hoog tijd om eens foto's op de computer te gaan zitten. 

Echt een moedertje in spe... ze speelt steeds meer met haar pop. Deze stoel en popaccesoires heeft ze op sinterklaas gekregen en ging er dezelfde avond gelijk mee aan de slag. Kijk, en zoals je ziet wordt er ook nog volop gehaakt, zie het mutjse. Zo leuk, in een half uurtje gemaakt. 

11 december

Sinterklaas zit weer lekker in Spanje. De kids hebben genoten. Jens wilde graag 6 december de sinterklaasspullen naar boven en de kerstspullen naar beneden. Hij stond erop... dus 's middags heb ik de kerstboom alvast lekker opgetuigd. Ik hou wel van al die lichtjes. Yinthe zingt ondertussen dagelijks in een stalletje... en zo vliegen de dagen voorbij. We oriënteren ons alvast op het nieuwe jaar. Werk van Marnix, zijn functie gaat vervallen en ja wat dan. Yinthe naar een peuterspeelzaal? De peuterspeelzaal waar Jens op zat is veranderd, daarheen of naar een peuterwerkplaats? Deze week ben ik samen met Yinthe al even wezen kijken. Het ziet er allemaal leuk uit, maar het kost ook behoorlijk wat. En dan Jens, volgend jaar ook maar eens op zwemles. Liever pas na de zomer, maar waar? En het is vast verstandig om hem nu al op te geven.. En zo worden er heel wat plannen gemaakt. Deze week maakten we ook mee dat er maar zo een eind aan kan komen. Een hartsiltsand kan zomaar ineens fataal zijn. Een man, van 52 jaar en zo actief/sportief. Dan worden we even weer stilgezet en beseffen we dat ons leven in Zijn handen ligt. 

5 december

Voor het eerst...

... komt Sinterklaas op school. Werd bij de peuterspeelzaal nog juf Marjan in de kirng gesminkt tot zwarte piet, in groep 1 is het toch wel anders. We stonden al vroeg in de kou op het plein, te wachten en te wachten. Het was best koud. En dan is daar toch echt Sinterklaas met zijn pieten. Jens vond het wel een beetje raar dat ik er straks in het speellokaal niet bij ben, maar zo te zien heeft hij er zin in vandaag!

4 december

En dit is...

Waffie, nou ja, zo heeft Jens zijn hondje genoemd.

Hij is dus klaar. De kop en de lijf duurden dus wel even, maar de rest viel best mee.

3 december

amigurimi

Wel eens van amigurimi gehoord. Ik tot voor kort ook niet. Na heel wat mutsen en sjaals gehaakt te hebben, kreeg ik behoorlijk de kriebel van al dat wol. Tja, dan speelt toch echt de allergie op en zat ik aan het eind van de avond met tranende ogen en fikse niesbuien. Katoen moet beter gaan. Ik heb de hangers voor de kerstboom af en besloot me maar eens aan amigurimi te wagen.